men, dawne bremo, dziś Bremse, rosława ostatecznie zagarn

men, dawne bremo, dziś Bremse, rosława definitywnie zagarnęła, jak 0 'bąku'; ind. bhramara-, 'pszczoła', Bełz, por. Bełżyce lubelskie Brzosto (z r. 1584\ albo brzosta, rus. grec. forminks, 'cytra'. brzoskiew. Nazwa objęła dwie bieriosta albo bieriosto, czes. brzeróżne rośliny. Brzoskiew albo brzo- sta, służą wewnętrznej 'korze brzo­ skinia i brzeskinia dawniej, dziś zowej'; rus. bieriestień i pol. (na­ wyłącznie brzoskwinia, jest prze­ rzeczowe) brześcian, 'garnek stary, stawką z *bersky, łac. persica (ma- opleciony łykiem'. Od brzozy nazwa lum persicum, 'jabłko perskie') 'pstrych krów': brzezuła, brzezia1 poprzez Niemców (Pfirsich, dawniej fsjta. Nazwy miejscowe od brzostui Pfersich) do Słowian zachodnich Brześć, zbiorowe jak Brzezie, daw­ przyszło; r.1500 istniała obok brze­ niej Brzeście; Brzostów. brzuch, dawniej brzucho (biblja skim nowa pożyczka: ferska, co / niemieckie zachowała. Druga brzo­ i i.), brzuchowy, brzuchaty, brzu­ skiew»(pod oddziaływaniem owej pierwszej) szek, brzusiec z brzuszec, brzuszcze, % 7 ł brzydki — buda 46 B 'wszelka wypukłość, palca, dłoni, mie­ (jak u nas, i o 'brzuchaczu'), a buchta cza*. Prasłowo; tak samo w obu to­ 0 'pieczywie' (unas przejęte w 16. w.: dzajach u Słowian. brak go jednak «wieśniacy buchty rozdęte droż­ u nich na Południu, i w l i t ; łączą dżami warzą*). Dziś u nas bucha niem. Brust, Brusche i Brausche, 1 busznić się, 'pycha', 'pysznić się', o 'nabrzmieniu*. tylko między Kaszubami w obiegu, brzydki, brzydota, obrzydły, brzyd- w 15. i 16. wieku było ogólne; niedobór kość. Prasłowo; w cerk. briduk, w litew. całego pnia; jest w niem., rus bridkoj, serb. bridak, występuje nord. baus, 'pyszny', busil-kinna, dodatkowo jawnie pierwotne ostrości o 'pyzatej kobiecie', dawne bus, dziś wartość ('ostry', o smaku kwaśnym, Bausbacken, 'pyza', Bausch, 'na­ o szabli), serb. bridjeti, 'swędzieć'; brzmiałość', bdsi, dziś bose, 'zły', przymiotnik, pierwotnie zdrobniały z 'bujny.' to samo z nagłosowem p-, na k, od brid, a to od bri-, 'ciąć', p. pycha. p. brzytwa. R. 1500 *brzydkość buchsztaby, buksztaby, 'litery', albo ochwat* i o'chorobie morskiej'; ogólne w 16. wieku , z niem. Buchbrzydal, brzydliwy, dziś obrzydliwy, stabe, od Buch (p. buk), co się po­ brzydliwoéé, brzydnąć. wtarza w buhalterze czy buchalte­ brzytwa, brzytewka, przyrostek rze, ponieważ u nas ch i h jedno. Ale zwykły -twa (modli-łwa), od *brzyć, buchta, 'zatoka', co innego, z niem. 'strzyc', 'golić', rus. brit\ brieju, Bucht. czes. brziti, brziju, bułgar. bricz,